در سال یک روز را برای سپاس و قدردانی از زحمات و تلاش های آنان قرار می دهیم،زحمات و تلاش هایی که با هیچ چیز قابل جبران نمی باشد،مگر عمرِ آدمی را می توان جبران کرد؟مگر شادابی و نیرو و انرژیِ جوانی را می توان جبران کرد؟مگر دوری از خانه و خانواده را می توان جبران کرد؟مگر بی خوابی های شبانه را می توان جبران کرد؟مگر در مواقع حساس در کنار خانواده نبودن را می توان جبران کرد؟مگر سلامتی را می توان جبران کرد؟
.
.
از سالِ 365 روزه یک روز،فقط یک روز به اینان اختصاص دارد،365 روز را رها کرده و در این یک روز میخواهیم از این قشر تشکر کنیم و زحمات یک ساله آنان را جبران کنیم.به قول امام خمینی (ره) «اینکه ما یک روز اختصاص بدهیم به کارگر، مثل این است که یک روز را اختصاص بدهیم به نور، یک روز را اختصاص بدهیم به خورشید. هر روز نور هست و روز نور است، هر روزْ روز خورشید است».اما ما همچنان درگیر این یک روز هستیم و فقط با فرارسیدن این روز یادمان می افتد در این مملکت کارگری دارد زحمت میکشد.
.
.
در این یک روز عده ای معدود از کارگران را دعوت کرده و کارگران نمونه را معرفی میکنیم و با اهدا جایزه و تقدیر نامه،تقدیرمان را انجام می دهیم،کارگر نمونه را چگونه انتخاب میکنیم؟از جمله معیارها و ملاک انتخاب کارگر نمونه می‌توان به داشتن ابتکار و نوآوری در زمینه افزایش بهره‌وری، راندمان تولیدی با کاهش ضایعات، مسئولیت پذیری، داشتن وجدان کاری و رعایت آیین نامه‌های داخلی کارگاه و حضور به موقع در محل کار، همفکری، مشارکت گروهی، تلاش در جهت ارتقای مهارت‌های شخصی و انتقال دانش و تجربیات به همکاران اشاره کرد.
.
.
کارگری که این معیارها را داشته باشد نمونه است،یعنی یک کارگر باید چنان فکرِ آزادی داشته باشد که بتواند برای افزایش بهره وری و سودآوریِ کارفرما دست به ابتکار و نوآوری بزند،باید فکر حقوق های عقب افتاده اش نباشد،باید نگرانِ قرار دادی بودنش نباشد،باید نگران فیش های آب،برق،گاز و تلفن که با هدفمندی یارانه ها افزایش یافت نباشد،البته این مورد به لطف دولت عدالت محور با یارانه ای که پرداخت می شود جبران می شود،آن هم چه جبرانی!
.
.
باید فکر اجاره خانه و افزایش اجاره سالانه صاحبخانه نباشد که این مورد هم خداروشکر با پروژه مسکن مهر حل شد،آن هم چه حلی!
باید فکر گرانی های افسار گسیخته نباشد،باید به تورم فکر نکند چون هم زمان با افزایش تورم در کشور به همان نسبت حقوق هایشان افزایش پیدا می کند،آن هم چه افزایشی!
.
باید به فکر هزینه درمان خانواده های خود نباشند،چون خدارو صد هزار مرتبه شکر،بیمه کارگران با درصد های بالا هزینه های درمان کارگران را پرداخت میکند،آن هم چه پرداختی!
وخیلی باید های دیگر!
متاسفانه رسانه ملی که چه عرض کنم،حیف است بگویم رسانه ملی،میگویم صدا و سیما،صدا وسیما با این همه شبکه تا به حال چند بار پای دردو دل کارگران نشسته؟تا به حال چند بار مسئولین کار را دعوت کرده است تا پاسخگوی کارگران باشند؟این قشر مظلوم در چه جایگاهی در جامعه دارند؟کسانی که چرخ صنعت و اقتصاد این کشور(البته اگر صنعت و اقتصادی باقی مانده باشد) به دست آنان حرکت میکند،کجای جامعه هستند؟واقعا کجا؟
یک مثال برای اهمیت کار این قشر میزنم و تمام،اگر مسئولی 11 روز قهر و خانه نشینی کند،آیا آب از آب تکان میخورد؟حالا اگر به جای آن مسئول کارگران کشورمان،11 روز،نه اصلا 5 روز،اصلا 2 روز سر کارشون حاضر نشوند،چه وضعیتی پیش می آید؟اهمیت جایگاه در اینجا کاملا مشخص است،پس بیاییم قدر شناس به معنای واقعی باشیم،نه در حرف بلکه در عمل.
.
.
عمل............عمل.............عمل
--------------------------------------------------------------------------
طوماری با امضای هزاران کارگر به وزارت کار ارائه شد تاریخ انتشار: 29 آذر 1391
خبرگزاری ایلنا از ارائه طوماری به وزارت کار، تعاون و رفاه ایران، با امضای 30 هزار کارگر در اعتراض به وضعیت شان خبر داد.
بنابراین گزارش ، در این طومار از پرداخت نشدن حقوق ها، پایین بودن دستمزدها، زندگی زیر خط فقر بسیاری از کارگران و اصلاحیه قانون کار انتقاد شده است.
شورای عالی کار در اسفند ماه گذشته حداقل حقوق ماهانه کارگران برای سال جاری را حدود 390 هزار تومان اعلام کرد که همان موقع، اعتراض‌های بسیاری را از سوی تشکل‌ها و فعالان کارگری برانگیخت.
معترضان با اشاره به ماده 41 قانون کار، این مبلغ را در شرایطی که به نوشته برخی از خبرگزاری‌های رسمی، خط فقر در آن زمان بیش از یک میلیون تومان بود، برای گذران زندگی یک خانواده کارگری ناکافی می‌دانستند.
در ماده 41 قانون کار آمده است که این شورا باید همه ساله میزان حداقل مزد کارگران را برای نقاط مختلـف کـشور یـا صـنایع مختلـف بـا توجـه بـه درصد تورم اعلام شده از طرف بانک مرکـزی تعیین کند.
