ملت ایران از جان خود، از عزم و اراده‌ى پولادین خود مایه گذاشت و تا امروز کارهاى عظیمى انجام شده است که بعضى از آنها شبیه افسانه است. این حرکتى که از اول انقلاب تا امروز در جهت ایجاد یک بناى رفیع اجتماعىِ مبتنى بر هدایت دین و انگشت اشاره‌ى قرآن، در کشور ما انجام مى‌گیرد، تداوم همان حرکت ائمه (علیهم‌السّلام) است. لُب و لباب و مظهر خالص و کامل این حرکت هم از اول انقلاب تا حالا، بسیج بوده است. وقتى مى‌گوییم «بسیج»، مراد ما فقط یک مجموعه‌ى نظامى و مُلبس به لباس نظامى و آموزش‌هاى نظامى نیست، بلکه بسیج، یعنى مجموعه‌ى انسان‌هایى که نیروى خودشان را به میدان مى‌آورند تا در جهاد عمومى کشور و ملت‌شان، در جهت رسیدن به قله‌ها، فعال باشند و با آنها همکارى کنند و در کارشان سهیم باشند؛ این، معناى بسیج است. آن مادرى که با عشق به فرزند خود - که عشق مادران به فرزندان‌شان، چیزى شبیه افسانه‌هاست؛ افسانه‌یى که هر روز در زندگى ما، هزاران و هزاران بار واقعیت و تجسم پیدا مى‌کند - با طوع و رغبت، او را راهى جبهه‌ى دفاع مى‌کند و بعد که جنازه‌ى فرزند شهیدش را تحویل مى‌گیرد، به جاى اظهار پشیمانى، به جاى اظهار گله، اظهار سرافرازى و افتخار مى‌کند، مظهر یک بسیجى کامل است. آن خانواده‌هایى که در دوران سخت این کشور، در همه‌ى مشکلاتى که بر سر راه این ملت وجود داشت، خود را سهیم دانستند؛ با زبان‌شان، با پول‌شان، با کارِ دستى‌شان، با حضورشان، همان کارى را که مى‌توانستند انجام بدهند، آن را به میدان آوردند، اینها بسیجى‌اند. یک سیاستمدار بسیجى، یک نظامى بسیجى، یک دانشجوى بسیجى، یک روحانى بسیجى، یک کشاورز بسیجى، یک کارگر بسیجى، یک محقق و دانشمند بسیجى، یک استاد بسیجى، از همه‌ى قشرها یک بسیجى، آن کسى است که مقدورات و امکان خود را در راه هدف‌هاى عظیم این ملت به میدان مى‌آورد؛ خود را سهیم مى‌کند؛ خود را مسؤول مى‌داند و مایل نیست کنار بنشیند، تا دیگران تلاش کنند، او هم نگاه کند؛ یا آن‌جایى که سودمند است، سودش را ببرد؛ و یا تا یک گوشه‌اش ساییده شد، بنا کند به ایراد گرفتن و اعتراض کردن؛ این‌جور انسان هم در جامعه داریم؛ بسیجى آن کسى است که این‌گونه نیست. آن‌جایى که نیازمند رفتن به عرصه‌ى نظامى است، او پیشاهنگ است؛ جوان و پیر هم نمى‌شناسد؛ دور و نزدیک هم نمى‌شناسد؛ آن جایى که جاى حضور در عرصه‌ى سیاسى و میدان سیاست است، او فعال و پُرنشاط است؛ آن جایى که در عرصه‌هاى بین‌المللى باید حضور پیدا کرد - عرصه‌هاى گوناگون بین‌المللى؛ عرصه‌ى سیاسى، عرصه‌ى فرهنگى، عرصه‌ى ورزشى - او در آن‌جا، مظهر عزت ملت و کشور خود است. با این روحیه، با این احساس، در آن‌جا حاضر مى‌شود؛ آن جایى که جاى علم است، جاى تحقیق است، جاى صبر کردن بر مشکلاتِ نوآورى علمى است، از جان و ذهن خودش مایه مى‌گذارد؛ آن جایى که جاى پول خرج کردن است، اگر پولى دارد، پول خرج مى‌کند. این، بسیجى است.

بسیجى هم شدت و ضعف دارد. بعضى در میدان بسیج، خلوص و صفایشان مثل خورشید مى‌تابد و انسان را مجذوب مى‌کند. به‌هرحال، بسیج یک فرهنگ است؛ بسیج، یک ذهنیت برجسته و والا در جامعه‌ى ماست.

ابراز دشمنى با بسیج، یعنى ابراز دشمنى با مجاهدت و تلاش و نشاط و کار در همه‌ى میدان‌ها. خیلى روشن است که آرزومندانِ ناکامى این ملت، از بسیج ناراحتند. هر کس آرزومند است که این ملت ناکام بشود و شکست بخورد، از حضور بسیج ناراحت است. همه‌ى دشمنان، همه‌ى حاسدان، همه دل‌بستگان به دشمن در داخل، از بسیج خوش‌شان نمى‌آید. اگر بتوانید بسیج را هرچه فراگیرتر کنید و دل‌هاى بیشتر و نشاطِ متراکم‌ترى را وارد این صحنه‌ى عمل بکنید، آینده‌ى این کشور تضمین‌شده‌تر است. روحیه‌ى بسیجى یک روحیه‌یى است که اگر در هر نقطه‌یى و در هر قشرى به‌وجود بیاید، در آن‌جا فعالیت و نشاط و حرکت و حیات را مضاعف و چند برابر مى‌کند؛ این معناى بسیج است.

بعضى خیال مى‌کنند بسیج یک سازمان دولتى است؛ اما این‌طور نیست. اگر هر کدام از دستگاه‌هاى گوناگون کشور روحیه‌ى بسیجى پیدا کنند، توفیقات‌شان بیشتر مى‌شود. امروز خوشبختانه دولت و رئیس‌جمهور و مجلس شوراى اسلامى و مسؤولان گوناگون افتخار مى‌کنند که عضو بسیجند. فرهنگ بسیجى است که مى‌تواند بر همه‌ى تحولات این کشور فایق بیاید و حرکت این کشور را تضمین کند.