چندی پیش با انتشار فیلمی موهون درباره زندگی پیامبر اکرم(ص) همه مسلمانان جهان به پا خاستند و هریک به نوعی نفرت وانزجار خود را نسبت به این توهین نشان دادند،در داخل کشور هریک از مسئولین،هنرمندان،نویسندگان و از همه قشری نسبت به این توهین اعتراض کردند.مسلمانان خشمگین از توهین به پیامبرشان،مهربانی و مظلومیت او را فریاد میزدند.حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در مقاله خود اینچنین نوشت:

این روزها در خروش یکپارچه و سراسری جهان اسلام علیه فیلم موهنی که در آن به ساحت مقدس پیامبر اعظم(ص) اهانت شده بود، اولین نشانه های شکل گیری و برخاستن آن موج بلند را می توان دید. «چرا باید هزینه کینه توزی های اسرائیل نسبت به مسلمانان از جیب مالیات دهندگان آمریکایی تأمین شود»؟ «صهیونیست ها جنگ افروزی می کنند و بهای آن را از خون جوانان آمریکایی می پردازند». «یک نفر توضیح بدهد که اسرائیل غیر از دردسر و هزینه کلان برای ما آمریکایی ها چه دستاوردی داشته است»؟ «پایتخت آمریکا، واشنگتن است یا تل آویو»؟ «چرا باید تنفر از جنایات اسرائیل به حساب ما آمریکایی ها نوشته شود»؟ «کدامیک از مسلمانان به حضرت مسیح اهانت کرده اند که آمریکایی ها مجبور باشند هزینه سنگین و شرم آور اهانت یهودیان به پیامبر اسلام را تحمل کنند»؟ و... امروزه این اظهارنظرها را- علی رغم سانسور شدید رسانه ها- به فراوانی در میان مردم آمریکا می توان دید. کافی است که فقط سری به دنیای پرحجم و گسترده اینترنت بزنید. سال گذشته برای اولین بار در تظاهرات مردم آمریکا- در فیلادلفیا، واشنگتن و نیویورک- و در ادامه جنبش وال استریت، پلاکاردهایی با مضمون «مرگ بر اسرائیل»، «صهیونیست های قاتل دست از سرآمریکا بردارید» و ... در میان تظاهرکنندگان دیده شد و...

وا اما امروز،بعد از گذشت از آن زمان...

این کاریکاتور که با عنوان «زلیخا فشن شو» در صفحه 49 دو ماهنامه کیهان کاریکاتور در شماره 245-246 (مرداد و شهریور 1391) درج گردیده است که در آن حضرت یوسف (ع) به شکل یک مانکن عریان در جمع زنان اشراف زاده مصری که دستان خود را از زیبایی او بریده اند به نمایش در آمده است.

چطور توهین و اهانت به پیامبر اکرم (ص) باعث ناراحتی ما میشود ولی به خود اجازه میدهیم که به یکی از پیامبران خدا اهانت کرده و او را مسخره کنیم؟